á
â
ă
ä
ç
č
ď
đ
é
ë
ě
í
î
ľ
ĺ
ň
ô
ő
ö
ŕ
ř
ş
š
ţ
ť
ů
ú
ű
ü
ý
ž
®
€
ß
Á
Â
Ă
Ä
Ç
Č
Ď
Đ
É
Ë
Ě
Í
Î
Ľ
Ĺ
Ň
Ô
Ő
Ö
Ŕ
Ř
Ş
Š
Ţ
Ť
Ů
Ú
Ű
Ü
Ý
Ž
©
§
µ
„Czarna Flaga” opisuje Ravensbrück u schyłku jego istnienia: od września roku 1944 do wyzwolenia w kwietniu 1945. W mojej ocenie dopełnia ona obraz obozu zawarty w książkach innych, (...) wymienionych przeze mnie autorek i autorów. „Czarna Flaga” pokazuje upadek obozu: rozkład i bałagan, nad którym władze obozu już nie panowały. Natomiast inne książki z tego gatunku raczej dosyć oszczędnie zahaczają o ten okres, jako o schyłkowy.
Książkę można porównać do pamiętnika: gdzie bohaterka opisuje dzień po dniu tydzień po tygodniu najważniejsze wydarzenia z całego dnia młodej dziewczyny, aż do wyzwolenia i podróży do Szwecji, gdzie autorka, z częścią innych więźniarek, zawieziona została na leczenie i rekonwalescencję.
Co też jest ewenementem, ponieważ wszystkie wymienione przeze mnie książki oprócz Czarnej flagi są zbiorem luźno powiązanych ze sobą wspomnień.
Bohaterka trafiła do obozu za ucieczkę z robót przymusowych. Przyjeżdża do obozu transportem kolejowym i zaczynamy poznawać obóz jej oczami. Każda sytuacja, pomieszczenie osoba, a nawet przedmioty, opisywane są z detalami, co pozwala czytelnikowi zobaczyć oczyma wyobraźni wszytko dokładnie tak jak widziała to bohaterka tej książki. Gorąco polecam „Czarną flagę” zarówno tym, którzy mają za sobą lekturę nie jednej książki obozowej, jak i tym, którzy szukają ciekawej pozycji o Ravensbrück.